hri minggu duablas november kmaren staun savana pgi...
Ga krasa, udah staun gw ga lg denger suaranya, ga lg denger critanya, ga lg bisa ngarepin dia dateng nemuin gw, dmanapun gw…
Sampe hri ini ternyata msh ttp brantakan prasaan gw, ttp ga bisa ngidarin mata gw beraer buat skedar inget savana, buat ngucap sbaris doa buat dia dsana…
Gw msh ttp kangen savana, always.
